ព្រះថេរបណ្ឌិតមានលក្ខណៈ៥គឺ៖
- កាលវាទីៈ ជាអ្នកនិយាយត្រូវកាល។
- ភតូវាទីៈ និយាយពាក្យពិត។
- អត្ថវាទីៈ និយាយពាក្យមានប្រយោជន៍។
- ធម្មវាទីៈ និយាយពាក្យជាធម៌។
- វិនយវាទីៈ និយាយពាក្យជាវិន័យ។
បិដកមាននិកាយ៥យ៉ាងគឺ៖
- ទីឃនិកាយៈ គម្ពីរដែលមានព្រះសូត្រវែងៗ។
- មជ្ឈិមនិកាយៈ គម្ពីរដែលមានព្រះសូត្រកណ្តាលៗ។
- សំយត្តនិកាយៈ គម្ពីរដែលមានព្រះសូត្រខ្លីៗ។
- អង្គុត្តរនិកាយៈ គម្ពីររួបរួមព្រះសូត្រជាវគ្គៗ(ពួកនិបាតមានឯកនិបាត ជាដើម)។
- ខុទ្ទកនិកាយ គម្ពីរដែលរួបរួមនូវពួកធម៌តូចៗ១៥ប្រភេទ។
ក្នុងទីនេះសូមពោលពីបីដកទាំងបីសិនគឺ ការប្រមូលមកនូវពុទ្ធវចនៈទាំងអស់គឺ បាតិមោក្ខ២ វិភង្គ២ ខន្ធកៈ២២ បរិវារៈ១៦ដែលបានចងក្រងតាំងពីបឋមសង្គាយនារៀងមក ឈ្មោះថា«វិន័យបិដក»។ ពិទ្ធវចនៈគឺទីឃនិកាយមាន៣៤ប្រសូត្រ មជ្ឈឹមនិកាយមាន១៥២ព្រះសូត្រ សមយុត្តនិកាយមាន ៧៧៧៦២ព្រះសូត្រ ខុទ្ទកនិកាយ មានពួកធម៌១៥ប្រភេទគឺ ខុទ្ទកបាឋៈ ធម្មបទ ឧទាន ឥតិវុតកៈ សុត្តនិបាត វិមានវត្ថុ បេតវត្ថុ ថេរគាថា ថេរីគាថា ជាតក និទ្ទេស បដិសម្ភិទា អបទាន ពុទ្ធវង្ស ចរិយាបិដក ឈ្មោះថា «សុត្តន្តបិដក»។ ពុទ្ធវចនៈមាន៧គម្ពីរគឺធម្មសង្គណីជាដើម ឈ្មោះថា «អភិធម្មបីដក»។
គម្ពីរខុទ្ទកនិកាយតើដូចម្ដេច? គឺបណ្ដានិកាយទាំង៥នេះវៀរតែ៤និកាយខាងដើមចេញពុទ្ធវចនៈដ៏សេសមានវិន័យបិដក អភិធម្មបិដក និងបាលី១៥ប្រភេទមានខុទ្ទកបាឋៈ ជាដើម ឈ្មោះថា«ខុទ្ទកនិកាយ» ដូច្នោះឯង។
